یکی از مهم ترین و مشکل ترین مسائل بهره برداری که باید در سیستم های RO پیش بینی شوند، رشد میکروب ها در سطح غشاست. رسوب ناشی از حضور و رشد این میکروب ها به گرفتگی بیولوژیکی منسوب است.
تمامی واحدهای تصفیه آب صنعتی و طبیعی دارای دامنه گسترده ای از میکروب ها شامل باکتریا، پروتوزوا ( تک یاختگان ) و جلبک ها می باشند. این ارگانیسم ها به طور قابل توجهی به صورت مواد میکروبی تجمع یافته و در لجن و گل و لای موجود در سطح غشا رشد و نمو می کنند که موجب محدود کردن جریان در غشا گردد. هنگام که تجمع مواد میکروبی در سطح و رسوب گذاری در غشا، ممکن ایت خارج کردن آن ها بسیار مشکل و یا ناممکن گردد.
کلرزنی موثرترین روش کنترل گرفتگی بیولوژیکی است. در بسیاری از سیستم ها، به منظور کنترل رسوب گذاری، میزان باقیمانده کلر در آب تغذیه کننده در حد 1 میلی گرم در لیتر نگاه داشته می شود. گاهی اوقات افزایش تا حد 10 میلی گرم در لیتر ضروری است.
غشاهای استات سلولزی CA قادرند در برابر مقادیر تقریبا بالای کلر، برای مدت کوتاهی مقاومت نمایند. ولی غشاهای پلی آمید PA مقادیر محسوس کلر را نمی تواند تحمل نمایند. در صورت استفاده از روش کلرزنی در سیستم های RO مجهز به غشا PA، کلرزنی صورت گیرد، به کارگیری فرآیند کلرزدایی ( کاهش کلر ) ضروری است.
کارخانه رب گوجه فرنگی و صنایع شبیه آن مانند کنسرو میوه و مواد غذایی دیگر بصورت فصلی کار می کنند و این نکته در ضروری بودن تصفیه فاضلاب کارخانه رب گوجه فرنگی اثری ندارد.
مراحل آماده سازی آن بصورت زیر است:
در حین این مراحل حجم بالایی از زائدات جامد گاهی اوقات تا 50 درصد تولید می شود. روش های دفع آنها بصورت زیر است:
حجم مایعات تولیدی معادل با مقدار آب مصرفی منهای آب تلف شده در اثر تبخیر، نشت و آب موجود در محصول نهایی می باشد. جداسازی آب خنک کننده از فاضلاب باقیمانده به منظور کاهش اندازه تصفیه خانه سودمند است.
فرآیند تصفیه فاضلاب شامل تصحیح pH، انعقاد و ته نشینی، به همراه تصفیه بی هوازی و هوازی می باشد. حجم فاضلاب تولیدی این صنایع زیاد است البته با ارائه راهکارهایی می توان این حجم را کاهش داد. تفکیک جریان های تولیدی مختلف در مرحله طراحی می تواند حجم فاضلاب را تا 50 درصد کاهش دهد.