فاضلاب های صنعتی یکی از منابع مهم آلاینده ی محیط زیست هستند، به طوریکه گاهی غلظت COD و BOD و دیگر ترکیبات موجود در آن ها به ده ها هزار میلی گرم در لیتر می رسد. پساب های رنگی، مانند پساب صنایع نساجی یکی از فاضلاب های مهم صنعتی به شمار می آید که معضلات زیستی محیط پردامنه ای را به وجود آورده است. صنعت نساجی و رنگرزی یکی از بزرگترین مصرف کنندگان آب هستند. در این صنایع به علت تنوع روش های تولید پساب های مختلفی که از نظر کیفی و کمی تفاوت زیادی با یکدیگر دارند تولید خواهد شد.فرآیندهای رنگرزی با ورود مواد رنگ زا به فاضلاب، عمده ترین و مهم ترین عامل آلودگی در فاضلاب صنایع نساجی محسوب می شوند.
در صنایع نساجی معمولا از الیاف طبیعی مانند پشم، الیاف طبیعی گیاهی مانند پنبه، الیاف مصنوعی و یا مخلوط الیاف طبیعی و مصنوعی استفاده می کنند. امروزه کاربرد الیاف مصنوعی در نساجی بر الیاف طبیعی پیش گرفته است.
اختلاف عمده صنایع نساجی با یکدیگر در سه عامل زیر خلاصه می شود:
• نوع الیاف مصرفی
• انواع رنگ های مصرفی
• روش های مختلف رنگرزی
علاوه بر موارد ذکر شده صنایع نساجی مصرف کننده موادی همچون رزین ها، انواع حلال های آلی، انواع روغن ها، انواع پاک کننده ها و سیلیکات ها خواهند بود. ضمنا اهم رنگ های مصرفی در نساجی عبارت است از رنگ های اسیدی، رنگ های آزوئیک، رنگ های بازیک، رنگ های مستقیم، رنگ های دیسپرس، رنگ های دندانه ای، رنگ های راکتیو، رنگ های گوگردی، رنگ های خمی، رنگ های متال کمپلکس، رنگ دانه ها نیز هستند.
در صورت عدم تصفیه فاضلاب نساجی، مواد رنگی به طور مستقیم به محیط زیست راه می یابند و آثار نامطلوبی برجای می گذارند. ورود مواد رنگی به محیط های آبی به دلیل اثر آنها بر کاهش نفوذ نور، به ایجاد اختلال در عمل فتوسنتز منجر خواهد شد. از سوی دیگر، خطر راه یابی این مواد به زنجیره غذایی انسان وجود دارد. همچنین حضور مواد رنگ زا به کاهش انتقال اکسیژن و سایر گازها به آب خواهد انجامید.
برای اطلاعات بیشتر لطفا به سایت مهندسین پالود صنعت مراجعه کنید.