معمولا جریان نفوذی از غشا به پس تصفیه یا تصفیه نهایی نیاز دارد. پس تصفیه شامل حذف گازهای محلول، گندزدایی نهایی، کنترل خورندگی، تنظیم PH و قلیاییت می باشد. غشاها قادر به حذف موثر مولکولهای بدون بار و کوچک خصوصا گازهای محلول نمی باشد.
اگر آبهای زیرزمینی حاوی سولفید هیدروژن باشد، باید قبل از توزیع برای مصرف کنندگان باید عمل گاززدایی انجام گیرد. اگر سولفیدها در فرآیند زدایش حذف شوند، باید جهت جلوگیری از مشکلات بو و خوردگی، گاز خروجی از برج زدایش را جمع آوری نمود.
زدایش دی اکسیدکربن موجب افزایش pH و کاهش مقدار باز و در نتیجه تثبیت نیاز می باشد. معمولا آب نفوذی دارای قلیاییت و سختی کم است و اغلب برای کنترل رسوب گذاری باید تا pH اسیدی تنظیم شوند. در نتیجه جریان نفوذی برای لوله ها و تجهیزات پایین دست خورنده است. تنظیم pH و قلیاییت با انواع بازها انجام می شود و برای کنترل خورندگی از ممانعت کننده های خورندگی استفاده می شود.
یکی از مشکلات در مرغداری ها که باعث ایجاد انواع بیماری در مرغداری و همچنین تلفات و میزان رشد پایین در پرورش طیور بوجود می آید معضل بوی آمونیاک است. فضولات مرغ بمحض خروج و ترکیب با آب از اوره تبدیل به آمونیاک می شود.
در اثر رشد میکروارگانیسم ها و باکتری های بی هوازی، آمونیاک تبدیل به نیترات می شود. این واکنش در فاز اسیدی منجر به تولید سولفید هیدروژن می شود.
غلظت بالای سولفید هیدروژن باعث مرگ و میر و غلظت پایین آن باعث ایجاد بیماری های میکروبی و تنفسی در طیور می شود.
اثر گاز سولفید هیدروژن برای طیور بسیار آزاردهنده است. چشم جوجه در اثر برخورد گاز هیدروژن و آمونیاک دچار سوزش می گردد. این سوزش چشم باعث می گردد جوجه چشمش را بار نکند و خوراک دانه را مصرف نکند. در اثر عدم مصرف دانه جوجه سوهاضمه می گیرد و با ضعیف شدن بدن و سیستم ایمنی، جسم جوجه میزبان بیماری های بعدی می گردد. و به این صورت بیماری بیشتر و تلفات بالاتر می رود.
غشاها از مواد گوناگونی ساخته می شوند که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. مواد پلیمری بطور گسترده ای جهت ساخت غشا مورد استفاده قرار می گیرند. مواد سازنده غشا باید از موادی باشند که بتوانند در مقابل مواد شیمیایی، شرایط عملیاتی مختلف و حرارت، در برابر گرفتگی بیولوژیکی مقاومت کافی داشته باشند و دارای قدرت نفوذ و قابلیت انتخاب بالا باشند.
غشاهای مصنوعی را می توان از مواد آلی ( پلیمری ) یا معدنی ( فلزات، سرامیک و غیره ) ساخت. معمولا مواد معدنی نسبت به مواد پلیمری از مقاومت حرارتی، مکانیکی و شیمیایی خوبی برخوردارند و بنابراین عمر مفید بیشتری دارند. در هنگام ساخت این نوع غشاها امکان کنترل مطلوب اندازه حفرها وجود دارند. علاوه بر این، این نوع غشاها تمایل کمتری به انسداد و گرفتگی از خود نشان می دهند. اما معایب این مواد آن است که خیلی شکننده می باشند و نسبت به غشاهای آلی گران تر می باشند. به همین دلیل این نوع غشاها فقط محدود به صنایع شیمیایی، جهت تصفیه سیالات با دمای زیاد و خورنده، صنایع دارویی و لبنی جهت کاربرد استریلیزاسیون حرارتی می باشد.
دسته بندی نمود.
نحوه کارکرد غشا توسط خواص فیزیکی و شیمیایی آن مشخص می شود. خواص شیمیایی غشا شامل واکنش پذیری آن با سایر مواد، بار سطحی و توانایی جذب اجسام دیگر می شود. خواص فیزیکی غشا را اندازه، شکل و نوع حفره هی موجود در غشا، مقاومت مکانیکی و حرارتی تشکیل می دهند. آب گریزی یا آبدوستی غشا ناشی از خواص فیزیکی و شیمیایی آن است. اساسی ترین متغیرهایی که ویژگی های فیزیکی و شیمیایی یک غشا را تعیین می کند شامل جنس مواد بکار رفته، شیوه ساخت و عملیات اصلاحی غشا می شوند.
برای تهیه آب شیرین از دریا، روش دیگری که می تواند با اسمز معکوس رقابت نماید، تقطیر است. نظر به اینکه در اسمزمعکوس تغییر فاز رخ نمی دهد، مقدار انرژی مورد نیاز در فرآیند اسمزمعکوس به مقدار قابل توجهی کمتر از برآیند تقطیر است.
برای تهیه آب صنعتی از آب شیرین موارد زیر قابل توجه است:
هر چند کاربرد آب شیرین کن در تصفیه آب و فاضلاب قدمت چندان طولانی ندارد اما به دلیل پتانسیل تولید آب با کیفیت بالاتر جهت رعایت قوانین سخت گیرانه تصفیه آب، خودکار بودن بیشتر، جذابیت بیشتر و راهبری آسان تر، بعنوان یک گزینه مطرح شد و در دو دهه اخیر تعداد زیادی تصفیه خانه های بزرگ از نوع آب شیرین کن در سراسر دنیا بکار گرفته شده است. با این وجود، یکی از مشکلات اصلی آب شیرین کن تولید جریانی از آب تغلیظ شده می باشد. جریان تغلیظ شده یا دفعی غشا بخشی از جریان تغذیه است که از غشا آب شیرین کن عبور نکرده و حاوی اجزا غیر قابل نفوذ از غشا یا مواد حذف شده توسط غشا آب شیرین کن می باشند و باید به روش مناسبی دفع گردند.
حجم جریان دفعی بسته به نوع غشا آب شیرین کن متفاوت است. جریان های دفعی حاوی املاح گوناگون با غلظت های زیاد می باشد. دارای قلیاییت، سمیت و شوری زیاد می باشند که بر روند تصفیه و دفع آنها تاثیر دارد. باید سعی نمود تا حجم جریان های تغلیظ شده را با روش های گوناگون به حداقل رساند زیرا هزینه تصفیه و دفع آنها زیاد است.
جریان دفعی از غشا آب شیرین کن حاوی مقادیر زیادی جامدات محلول و مقادیر کمی جامدات محلول می باشد. مقدار جریان دفعی از غشا آب شیرین کن معمولا از 10 تا 50 درصد حجم آب تصفیه شده متغیر است. اما حجم جریان دفعی تولیدی به خصوصیات بهره برداری غشا و ضریب انتقال جرم جز حل شده آب بستگی دارد. جریان دفعی ممکن است شفاف یا رنگی باشد. انتظار می رود هر ماده یا ترکیبی که در محلول تغذیه وجود دارد در جریان دفعی حضور داشته باشد. بسته به کیفیت آب مورد تصفیه آلاینده های جریان دفعی تصفیه آب از فرآیندهای مختلف تصفیه آب از جمله فرآیندهای غشایی بشرح زیر می باشد:
pH جریان دفعی به دلیل غلظت قلیاییت بالاست و احتمالا ترسیب فلزات را در چاههای دفع افزایش می دهد.
مدیریت جریان دفعی فرآیندهای آب شیرین کن مشکل سازتر از سایز فرآیند تصفیه آب است. زیرا حجم جریان تغلیظ شده فرآیند غشایی بیشتر است. در آب شیرین کن از 15 تا 50 درصد حجم جریان تغذیه متغیر است. در فرآیندهای غشایی میزان بازدهی 50 تا 85 درصد است. حجم جریان دفعی در تصفیه خانه اب شیرین کن برای تصفیه آب دریا با 50 درصد بازیابی معادل حجم آب تولیدی است. دفع این حجم جریان مواد زائد تغلیظ شده، مشکل است. علاوه بر این محلول های شستشو و پاکسازی غشا آب شیرین کن هم بخش دیگری جریان های دفعی فرآیندهای غشایی را تشکیل می دهند و از اهمیت ویژه ای برخوردارند.
شوری زیاد جریان دفعی آب شیرین کن سبب می گردد تا گزینه های کاربرد در زمین یا تخلیه به آبهای سطحی برای آنها را محدود نماید، برای بسیاری از گیاهان و حیوانات سمی می باشند و برای استفاده مجدد و بازیابی غیرقابل کاربرد می نماید. اکثر جریان های دفعی بی هوازی اند، لذا بدون انجام ترفیق کافی برای ماهی ها سمی می باشد. همچنین فرآیند آب شیرین کن که برای حذف آلاینده های خاص ( آرسنیک ، رادیوم ) استفاده می شوند، ممکن است جریان دفعی یا تغلیظ شده ای تولید نمایند که بعنوان یک ماده زائد خطرناک طبقه بندی می گردند.