فیلترهای شنی در سیستم های آب شیرین کن به منظور حذف مواد معلق و کلوئیدی به کار گرفته می شود. فیلترهای شنی متداول از سه طبقه زیر تشکیل شده اند: 1- لایه های زیرین دارای اندازه ذرات mm 3-2 2-لایه میانی دارای اندازه ذرات 0.8-1/2 mm 3-لایه بالایی دارای اندازه ذرات 0/4-0/8 mm
غالبا به آب ورودی فیلتر شنی، به میزان 0/003 % وزنی منعقد کننده تزریق می گردد.
برای حذف میکروارگانیسم ها، کلرین به میزان 0/002% وزنی تزریق می شود.
به منظور حذف اکسیژن و کلرین اضافی، سدیم سولفیت به میزان 0/001% وزنی تزریق می گردد.
هرگاه اختلاف فشار آب ورودی و خروجی فیلترها به حدود 0/5 اتمسفر رسید، شستشوی معکوس لازم می شود.
برای اطمینان از حذف کامل کلرین باقیمانده در آب از فیلتر کربن فعال استفاده می گردد.
پرده های سیستم آب شیرین کن در مقایسه با انواع دیگر شیوه های فیلتراسیون فشرده ترند، لذا کیفیت تصفیه بالاتر، لکن خطر آسیب دیدگی ممبران ها نیز افزایش می یابد.
فشار پمپ تغذیه باید به اندازه ای باشد که آب بتواند از غشا با بازدهی 90% عبور نماید.
وجود فشار استاتیک به پرده ها آسیب می رساند.
اختلاف فشار ورودی و خروجی مراحل مختلف بهره برداری، نباید از حد مجاز بیشتر شود.